Het wad op bij de Oeltjes; Eb en vloed ervaren

Zelf de zeebodem afstruinen om een maaltje van eetbare schelpdieren als kokkels, oesters en alikruiken bij elkaar te rapen: een leuke bezigheid én daarna heerlijk eten!

Als de r in de maand zit is het de beste tijd om oesters te jutten. Houd de vloed in de gaten, die komt verrassend snel. Kokkels graven zich een beetje in; met een harkje of met de hand vis je ze zo uit de zandlaag. Laat schelpen die al open zijn liggen. Tip voor bereiding: laat de kokkels eerst hun zand uitspugen in een bak met zeewater of water met veel zout.

Een goede plek om het wad op te gaan is vanaf de Oeltjes. Dit is een buitendijks, begroeid grensgebied tussen land en zee. Het laatste polderpad ten oosten van het dorp, het Kloarlandpad, leidt naar het stuk dijk waarachter dit kweldertje zich bevindt. Het is dankzij de Buren van Oosterend dat deze toegang naar de dijk er nog is. In 1987 ontstond er commotie toen het waterschap wilde beginnen om de sloten aan het einde van het pad door te steken. Buurtbewoners zetten een tractor en een Landrover op de dam aan het einde van het polderpad, om de werkzaamheden - met succes - te verhinderen. Ze vonden het belangrijk dat gasten naar de dijk konden wandelen.

Op de Oeltjes is het bij eb een prima plek om te picknicken of om gewoon even te zitten en te turen over het UNESCO Werelderfgoed: de Waddenzee. Kijkend naar het Westen ontwaar je misschien een takkenbos, dit is een visfuik. Vroeger werd op deze manier vis gevangen, tegenwoordig dient het als onderzoeksfuik. De Oeltjes heeft door dijkwerkzaamheden in het verleden veel schade opgelopen en kalft jaarlijks af door de kracht van de zee. Stichting Natuurlijk Oosterend is aan het onderzoeken of er iets passends kan gebeuren om deze kleine kwelder te behouden.

Geschreven door Eilandmeisje